ஆனால், எதிலும் சமரசம் செய்துகொள்ளாமல் அய்யா மாதிரி தாக்குப்பிடித்த எழுத்தாளர்கள் குறைவு. மக்கள் திலகம் முதன் முதலாக கதாநாயகனாக அறிமுகமான ‘ராஜகுமாரி’க்கும், நடிகர் திலகம் முதன் முதலில் நடித்த ‘பராசக்தி’க்கும் இவர்தான் வசனம். முதன் முதலில் சிவகுமார் அண்ணன்தான் கலைஞரின் வீரவசனங்கள் புத்தகத்தை எனக்குக் கொடுத்தார்.

அண்ணனோடு சேர்ந்து ‘பராசக்தி’, ‘மனோகரா’, ‘சேரன் செங்குட்டுவன்’, ‘சாக்ரடீஸ்’ வசனத்தையெல்லாம் அவர் வீட்டு மொட்டை மாடியில் பேசியிருக்கோம். கலைஞர் வசனம் பேசித்தான் ‘ஒரு கோயில் இரு தீபங்கள்’ படத்திற்காக வாய்ப்பு தேடினேன்.  

‘பெரியார்’ படத்தில் நான் பெரியாரா நடிக்க முடிவான பிறகு அவரைப் பார்க்கப் போயிருந்தேன். ‘சத்தி, நீ இவ்வளவு உயரமா இருக்கியே... அய்யா வேடம் உனக்கு பொருந்துமா...’னு சந்தேகமா கேட்டார். உடனே மேக்கப் டெஸ்ட் எடுத்த குளோசப் படத்தைக் காட்டினேன்.

பார்த்தவுடனே வியந்துபோய் ‘உயரம்தான் பிரச்னையா இருக்கு. பெரியாராக நடிக்கவே பொறந்தவன் மாதிரி இருக்கியே...’னு சொன்னார். அப்புறம் முதல் காட்சி பார்த்திட்டு கொஞ்ச நேரம் எழுந்திருக்கவே இல்லை. உட்கார்ந்தேயிருந்தார். ‘என்ன அய்யா அப்படியே உட்கார்ந்திருக்கார்’னு நினைச்சு சுத்திக்கிட்டு போய்ப்பார்த்தேன். அப்படியே கண்ணிலிருந்து நீர் வழிய உட்கார்ந்திருந்தார். பாஸ் மார்க் வாங்கிட்டேன்னு குதூ

பெரியார் ஒரு மோதிரம் போட்டிருந்தார். அந்த மோதிரத்துக்கு 110 வயதிருக்கும். அதை  ‘பெரியார்’ பட 100வது நாள் விழாவில் ஆசிரியர் வீரமணி கலைஞரிடம் கொடுத்தார். மோதிரத்தை கலைஞர் எனக்கு அணிவித்தார்.

அது இன்னும் என் விரலில் இருக்கிறது. அய்யாவுக்கு எப்பவும் காமெடி நல்லா வரும். பேசும்போது ‘இந்த மோதிரத்தின் மீது எனக்கும் ஒரு கண் இருந்தது. யார் விரலுக்கு அது போகுமோ என நினைத்துக்கொண்டு இருந்தேன். அது தம்பி சத்யராஜ் விரலுக்குப் போனது பொருத்தம்; மகிழ்ச்சி. இருந்தாலும் சற்று பொறாமையோடுதான் இதை சத்யராஜ் கையில் அணிவிக்கிறேன்...’னு சொன்னார்.

நான் அப்போது மேடைகளில்  கலைஞர் எழுதிய சிவாஜி வசனங்களைத்தான் பேசிக் கொண்டிருப்பேன். நான் எம்ஜிஆர் ரசிகன்னு அவருக்குத் தெரியும். ஒரு சந்திப்பில், ‘சத்தி நான் எம்ஜிஆருக்கு  ‘நாம்’ படத்துல பிரமாதமான வசனங்கள் எழுதியிருக்கேன் தெரியுமா. அதுல எம்ஜிஆர் ஹீரோ.

வீரப்பா வில்லன். எதிர்பாராமல் வீரப்பா வந்துவிடுவார். எம்ஜிஆர் முகத்தில் ஓர் ஆச்சரியம் வரும். வீரப்பா ‘என்ன முகத்தில் ஆச்சர்யக்குறி...’ என்பார். அதற்கு எம்ஜிஆர், ‘ஆமா ஆச்சரியக் குறிதான். அதையே கொஞ்சம் வளைச்சா கேள்விக்குறியா மாறிடும். கேள்விக்குறியும், அரிவாளும் ஒரே மாதிரிதான் இருக்கும். மறந்து விடாதே...’ என்பார்.

அய்யா அவர்கள் பேனா பிடித்து எழுதி விட்டு, மேடையில் பேசிவிட்டுப் போன ஒருவர் அல்ல. படங்களில் சமூக நீதியைக் காட்டிய கம்பீரம்தான் வரலாற்றில் அவருக்குத் தனி இடத்தைத் தந்திருக்கிறது. அவர், தான் எழுதுவதையும், பேசுவதையும் இரு தடங்களாக உயர்த்திப்பிடித்தார்.