ஒருவர் மனம் திறந்து பேசும்போது, அவர் தன்னை அறியாமல் உள்ளங்கைகளை வெளிப்படுத்தவே செய்வார். அதே நேரம் உள்ளங்கைகளை மேல்புறமாக வெளிப்படுத்துவதாலேயே அவரால் பொய் சொல்ல முடியாமலும் போகும். உள்ளங்கைகளைத் திறந்தநிலையில் வைத்திருக்கும் ஒருவருக்கு உண்மை சரளமாக வருமே தவிர, பொய் சொல்ல வராது. காரணம், உணர்வுகளுக்கும் சைகைகளுக்கும் எப்போதும் நேரடியான தொடர்பு இருக்கவே செய்கிறது.

இதில் இன்னொரு முக்கிய அம்சம் என்னவென்றால், சக மனிதர்களுடன் பேசும்போது, கைகளை இறுக்கமாக மூடிக்கொள்ளாமல் உள்ளங்கை வெளிப்பட பேசினால், அடுத்தவரும் பொய்யான விஷயங்களை பேசாமல் மனம் திறந்து உண்மையை மட்டுமே பேசும் சூழலுக்கு தள்ளப்படுவார். உறவுகள் பலப்பட உடல் மொழி உதவும் இடம் இதுதான். உன் கையே உனக்கு உதவி, உள்ளங்கைகளில் நிறைந்திருக்கிறது உற்காகச் சக்தி என்று பெரியவர்கள் சொல்ல கேட்டிருக்கலாம். உடல் மொழியைப் பொறுத்தவரையில் அது முழுக்க முழுக்க நிஜம். மனிதர்கள் பேசும்போது மட்டுமல்ல பேசாமல் இருக்கும்போது கூட உணர்ச்சிகளை அதிகம் வெளிப்படுத்துவது கைகள்தான். உடல்மொழியின் இயல்பாக இருக்கும் சைகைகளை நாம் அதிகம் கவனிப்பதில்லை என்பதுதான் நிஜம்.

புது மனிதர்கள் யாரிடமாவது ‘‘இப்படி நேரா போயி, அந்த புளிய மரம் பக்கத்துல இடதுகை பக்கமா திரும்புங்க’’ என்று வழி சொல்லும்போதோ, ‘‘அந்த புத்தகத்தை எடுத்து மேல வை’’ எனும்போதோ, ‘‘ஹலோ’’ என்று கைகுலுக்கும்போதோ உள்ளங்கைகள் ஒவ்வொவருக்கும் ஒரு அதிகார சக்தியாக இருக்கவே செய்கிறது. பொதுவாக உள்ளங்கைகள் கொண்டு உத்தரவுகளைப் பிறப்பிக்கும்போது அவை மூன்றே மூன்று சைகைகளைத்தான் காட்டுகின்றன.

அது உள்ளங்கைகளின் மேல்நிலை, கீழ்நிலை, சுட்டுவிரல் நிலை (இதில் மற்ற நான்கு விரல்களை மூடிய நிலையிலிருக்கும்). மேலே சொன்ன உதாரணத்திலேயே ‘‘இப்படி நேரா போயி, அந்த புளிய மரம் பக்கத்துல இடதுகை பக்கமா திரும்புங்க’’ எனும்போது இனிய தெளிவான தொனியுடன், இயல்பான முகபாவத்துடன் வார்த்தைகளாகச் சொன்னாலும், உள்ளங்கைகள் மேலே பார்த்த நிலையில் இருந்தால்… அது கேட்பவருக்குப் பயமுறுத்தலில்லாத, பாதுகாப்பான கனிவான விஷயமாக இருக்கும். அதுவே கைகளில் நிலை மாறும்போது அர்த்தங்களும் புரிதல்களும் மாறிப்போகும்.

இயல்பாக பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது உள்ளங்கைகளின் நிலை திருப்பியவுடனேயே அடுத்தவர் பார்க்கும் பார்வை மொத்தமாக மாறிவிடுகிறது என்பதையே உடல்மொழி வல்லுநர்கள் அடிக்கோடிட்டு குறிப்பிடுகிறார்கள். அதிகாரம் செலுத்தக்கூடிய நிலையிலிருக்கும்போது உள்ளங்கைகள் கீழ்நோக்கிய நிலையிலேயே வைத்திருக்க வேண்டும். அதுதான் அந்த நிலைக்கு சரியானது.

இதற்கு சிறந்த உதாரணம் அடால்ஃப் ஹிட்லர். ஹிட்லரின் நாஜிப் படையின் ‘கீழ் நோக்கிய உள்ளங்கை வணக்கம்’ உலக பிரசித்தி பெற்றது. அது அதிகாரத்திற்கும் கொடுங்கோலுக்கும் சின்னமாக கருதப்பட்டாலும், ஹிட்லரின் கீழ் நோக்கிய உள்ளங்கை சல்யூட்தான் அவருக்கு அதிகாரத்தையும், வல்லமையையும், தலைமையின் கம்பீரத்தையும் வழங்கியது. ஒருவேளை அவரின் உள்ளங்கை சல்யூட் கீழ்நோக்கி இருந்திருந்தால் இந்த உலகம் அவரைக் கண்டு பயந்திருக்காது. இன்றும் குறிப்பாக மதித்திருக்காது. - தொடரும்