முதல் படத்திலேயே சர்வதேசத் தரம் கைகூடியிருக்கிறது இயக்குநர் லெனின்பாரதிக்கு. அவரது இயக்கத்தில் வெளிவந்திருக்கும் ‘மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை’, இதுவரை பரவலாக அறியப்படாத மலையும், மலையைச் சார்ந்த மக்களுடைய வாழ்க்கையையும் பேசு பொருளாக்கி இருக்கிறது.

இயக்குநர் ஆகிவிட்டாலும், இன்னும் தன்னுடைய ஏழ்மையை விரட்ட முடியாத எளிமையான வாழ்க்கைதான். மக்கள் இயக்குநர் லெனின் பாரதியை வடபழனியில் ஒரு டீக்கடையில் சந்தித்தோம்.

அதை உணர்ந்தவர், ‘இப்போ லட்சங்களில்தான் சம்பளம் வாங்குறேன். கோடியைத் தொட்டதுமே உங்க படத்தை நானே தயாரிக்கிறேன். அதுக்குள்ளே நல்ல தயாரிப்பாளர் கிடைச்சா நீங்க ஆரம்பிச்சிடுங்க’ன்னு சொன்னாரு.

இவ்வளவு பெருந்தன்மையான மனசுக்கு சொந்தக்காரர்தான் தயாரிக்கணும்னு எனக்குள்ளே தோணுச்சி. அவர் படம் தயாரிக்கிற நிலைக்கு உயருகிற வரைக்கும் வெயிட் பண்ணினேன். அந்தக் காலகட்டத்துலே சுமார் 30 மாசமா இந்தக் கதையை மெருகேத்திக்கிட்டே இருந்தேன்.”

“இந்தப் படத்துக்கு அவ்வளவு அவகாசம் தேவைப்பட்டது. தேனி மாவட்டத்துக்காரன்தான் என்றாலும், அங்குள்ள மலையடிவார வாழ்க்கையை மேலும் நுணுக்கமாகத் தெரிஞ்சுக்க வேண்டிய தேவை எனக்கு ஏற்பட்டது. அங்குள்ள கிராமங்களில் தங்கி ஒட்டுமொத்த சூழலையும் உள்வாங்கினேன்.

என் படத்தோட ஹீரோ ஆண்டனியை அங்கிருக்கும் தொழிலாளிகளோடு தொழிலாளியாக மூட்டை தூக்குற வேலையைச் செய்ய வெச்சேன். அவர் கடுமையாக உழைச்சதாலேதான் படத்துலே ரொம்ப துல்லியமான உடல்மொழியை வெளிப்படுத்தினாரு. படத்தோட காஸ்ட்யூம்களுக்காக வீடு வீடா போய் துணிகளை சேகரித்தேன்.

“படம் ரெடியானதுமே தியேட்டர்களில் ரிலீஸ் பண்ணுவதைத் தவிர்த்து எல்லா ஃபிலிம் ஃபெஸ்டிவல்களுக்கும் அனுப்பினோம். இசையமைப்பாளர் இளையராஜா, தயாரிப்பாளர் விஜய் சேதுபதின்னு இது ஹை ப்ரொஃபைல் படம்தான்.

இருந்தாலும், ஆர்ட் ஃபிலிம் மாதிரி நினைச்சுக்கிட்டு மக்கள் வரத் தயங்குவாங்களோன்னு ஒரு பயம் இருந்துக்கிட்டே இருந்தது. கலை என்பது மக்களுக்காகத்தான். அப்படியிருந்தும் கலைஞன்னாலே மக்கள் அச்சப்படுற சூழல் இருக்கு. (சிரிக்கிறார்) சினிமாங்கிறதே கலைதான். அதை கமர்ஷியல், ஆர்ட்டுன்னு பிரிச்சி பேசுறதெல்லாம் அபத்தம்.

ரிலீஸுக்கு முன்னாடியே ஊடகத்துறை நண்பர்களுக்காக படத்தை சில காட்சிகள் திரையிட்டோம். சமூகவலைத்தளங்களில் நல்ல விமர்சனங்கள் வந்தது. அதுக்கப்புறம்தான் தியேட்டரில் ரிலீஸ் செய்தோம்.

மக்களும் அரங்குக்கு வந்து ரசித்து பாராட்டத் தொடங்கினார்கள். ஆரம்பத்தில் எங்களுக்கு ஒரு ஷோ, ரெண்டு ஷோன்னு தான் தியேட்டர்கள் ஒதுக்கினார்கள். இப்போ மக்கள் ஆதரிக்கத் தொடங்கியபிறகு இப்படத்தை திரையிட திரையரங்கங்கள் ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள்.”

“இந்தப் படம் ஏழு வருட உழைப்பு. தேசிய விருதுக்காக தமிழ், மலையாளம் அடங்கிய ‘தென்னிந்திய மண்டலம்-1’ பிரிவில் விண்ணப்பித்தோம். முதல் சுற்றிலேயே நிராகரிச்சிட்டாங்க.

காரணம் எதுவும் தெரியலை. தமிழ்நாட்டுக்குள்ளேயே முடக்கிட்டாங்க. மத்திய தேர்வுக் கமிட்டிக்கு போகவே இல்லை. பாரதிராஜா சாரிடம் இதை சொன்னேன். அவரு ரெண்டு, மூணு முறை இந்தப் படத்தைப் பார்த்தவரு. விருது கமிட்டியிடம் போய் சண்டையே போட்டாரு.