இங்க பாரு ராஜி... நான் சொன்னத கேட்காம இப்பத்தான நீ வீடு முழுவதையும் பெருக்கி கூட்டி மாப் போட்டு தொடச்சிட்டு வந்த? அதுக்குள்ள மாடியை கழுவப் போறேன்னு கெளம்புறியே? காய்ச்சல் குணமாகி ரெண்டு நாளைக்குள்ள ஒடம்ப போட்டு இப்படி அலுப்பாக்கிக்கிறது சரியா? மொதல்ல இங்க வந்து உக்காரு. 

இட்லி எடுத்து வச்சிருக்கேன். சாப்டுட்டு, காப்பியையும் குடிச்சிட்டு, ஊட்டுக்கு பொறப்புடு. நாங்க ரெண்டு பேருதான? மீதி வேலைய நான் பார்த்துக்குவேன்...’’ வேலைக்காரப் பெண் ராஜியிடம் வாஞ்சையுடன் பார்வதியம்மாள் கூறுவதைக் கேட்டபடி வந்தாள் ராஜம்.

அம்மாவைப் பார்த்தான் ராஜேஷ். ‘‘சரிம்மா... உனக்கு ஏத்த பொண்ணுன்னா எனக்கு ஓகே. புதன் காலைல எனக்கு எம்டியோட ஒரு மீட்டிங் இருக்கு. மதியம் அர நாள் லீவு எடுத்துத்தான் வரணும். பரவாயில்லையா?’’‘‘பரவாயில்லப்பா... அப்படியே பண்ணிக்க...’’புதன் கிழமை விடிந்ததிலிருந்தே பார்வதிக்கு இனம் புரியாத படபடப்பு. 

ராஜத்தின் உதவியுடன் செய்ய வேண்டியதை முடித்தாள்.அலுவலகம் செல்ல வந்த ராஜேஷை மலர்ச்சியுடன் பார்த்தாள். ‘‘மதியம் லீவு சொல்லிட்டு வந்துடுப்பா... மாலை 4 மணிக்கு பொண்ணு வீட்டுல இருக்கணும். ராஜம் அத்தை, அவளோட வீட்டுக்காரர், ஒன்னோட பெரியப்பா, பெரியம்மாலாம் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில இங்க வந்துருவாங்க. எல்லாருமா சேர்ந்து போகலாம்...’’“சரிம்மா... வந்துர்றேன்...” புன்னகையுடன் ராஜேஷ் அலுவலகம் கிளம்பினான்.

தன் மகனுக்கு ஏற்ற ஜோடி அமைந்துவிட்டதில் பார்வதிக்கு பரம திருப்தி.மகனையும் மருமகளையும் தேனிலவுக்கு அனுப்பி வைத்தாள்.விடுமுறை முடிந்து ராஜேஷ் வேலைக்குச் செல்ல ஆரம்பித்தான்.கமலி அதிகாலையிலேயே எழுந்து வாசல் தெளித்து கோலம் போட்டு, பூஜை அறையில் விளக்கேற்றி மாமியாருக்கு உதவியாக சிறு சிறு வேலைகளைச் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

ஆனால், பார்வதி சமையல் பொறுப்பை முழுமையாக கமலியிடமே ஒப்படைத்தார். தனக்குத் தெரிந்த சமையல் கலை நுணுக்கங்களை தொடர்ந்து அவளுக்கு சொல்லித்தந்தார். கண்டிப்பான ஆசிரியை போல நடந்து கொண்டார்.

இது கமலியை எரிச்சல் படுத்தியது. காலை முதல் இரவு வரை சமையல்கட்டே கதியாகக் கிடப்பது கமலிக்கு பெரும் சடைவாக இருந்தது. சமையல் முழுவதையும் தன் தலையில் கட்டிவிட்டு, தான் சுகமாக இருக்க விரும்பும் மாமியாரின் ஆசை பேராசையாக தெரிந்தது.“பாசமும், நேசமும் நிறைந்தவர் உன் மாமியார். 

உன்னை அவர் பூப்போல பார்த்துக்கொள்வார்...’’ என பார்த்தவர்கள் எல்லாம் சொன்னது பொய்யானது.ராஜேஷிடமும் சொல்ல முடியவில்லை. மனதுக்குள் புழுங்கினாள்.வேலைக்காரப் பெண்ணான ராஜிக்கும் இது புதுசாகத் தெரிந்தது. ‘நம்ம பார்வதியம்மாவா இப்படி மாறிட்டாங்க...’இதேநிலைதான் பக்கத்து வீட்டு ராஜத்துக்கும்.

என் மாமியாரும் இதனை புரிஞ்சிக்கிட்டாங்க. எங்கே ஒருவேள மருமகளோட சமையல் நல்லா இருந்து அந்த நாக்கு ருசில தன் மகன் மருமக பக்கம் மொத்தமா சாஞ்சு தன்னைய சுத்தமா ஒதுக்கிடுவானோனு பயந்தாங்க.அதனால அவுங்க இருந்த வரைல என்ைனய சமையல் செய்யவோ, அவருக்கு பரிமாறவோ விடலை. 

இதனால நான் அடைஞ்ச கவலை கொஞ்ச நஞ்சம் இல்ல. இப்ப பாரு... ராஜேஷும் என் சமையலையே சாப்பிட்டு வளர்ந்துட்டான். சாப்பாட்டுல என்னோட கைப் பக்குவம் யாருக்கும் அமையாததுனால ‘காலம் முழுக்க உன் கையாலேயே சாப்பிடணும்மா’னு சொல்லிக்கிட்டே இருக்கான்.