கரிகாலனின் பார்வை அந்த பாலகனுக்குப் பின்னால் இருந்த சுவரில் வரையப்பட்டிருந்த சிவகாமியின் சித்திரத்திலேயே நிலைபெற்றிருந்தது. உற்றுப் பார்த்தபிறகுதான் அந்த ஓவியம் சுவரில் வரையப்படவில்லை என்பதும், சுவரில் அடுக்கப்பட்டிருந்த ஓலைச்சுவடிகளின் மேல் அது தீட்டப்பட்டிருக்கிறது என்பதும் புரிந்தது.

‘‘பதவியா..?’’

‘‘ஆம் வணிகரே... அரசர் பதவி போல் மனு என்பதும் ஒரு பதவி. பிரம்மனின் ஒரு பகலான கல்பத்தில் பதினான்கு மனுக்கள் ஆட்சிபுரிவதாக பெரியவர்கள் எழுதிய குறிப்புகளில் காணப்படுகின்றன.

ஒரு மனுவின் ஆட்சிக் காலம் மனுவந்தரம் எனப்படும். இப்போது நடைபெறுகின்ற சுவேத வராக கற்பத்தில் சுவயம்பு, சுவாரோசிஷம், உத்தமம், தாமசம், ரைவதம், சாக்சூசம், வைவசுவதம், சாவர்ணி, தக்ச சாவர்ணி, பிரம்ம சாவர்ணி, தர்ம சாவர்ணி, ருத்திர சாவர்ணி, ரௌசிய தேவ சாவர்ணி, இந்திர சாவர்ணி... என பதினான்கு மனுக்கள் இருப்பதாக ஐதீகம்!’’

‘‘ஆம் வணிகரே... இவை எல்லாம் பொக்கிஷங்கள். அதனால்தான் இவற்றைப் பயில கடல் கடந்தும் பல தேசத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் காஞ்சிக்கு வருகை தருகிறார்கள். மாணவர்களாக இங்கு தங்கி கல்வி பயில்கிறார்கள்!’’‘‘அப்படியானால் நீயும் ஒரு தேசத்தின் இளவரசன்தான் என்று சொல்...’’

‘‘அப்படியா..?’’ கரிகாலன் தன் வியப்பை வெளிப்படுத்தினான்.‘‘ஆம் வணிகரே! 15 அதிகாரங்களும் 180 இயல்களும் அடங்கிய அர்த்த சாஸ்திர நூல் பொருளியல், சமுதாய இயல், அரசியல்... என எல்லா வகையான துறைகளையும் உள்ளடக்கியது.

என்றாலும் பெரும்பாலான பகுதிகள் அரசாங்க நிர்வாகத்தைக் குறித்தே விளக்குகிறது. அது ஆட்சியின் ஏழு பிரிவுகளைக் கூறுகிறது. அரசருக்குரிய பயிற்சிகள், கடமைகள், அவரிடம் காணப்படும் குறைபாடுகள், அமாத்யர் - மந்திரிகள் ஆகிய அலுவலர்களை நியமிக்கும் முறைகள், அவர்களுடைய கடமைகள், சொத்துச் சட்டங்கள், குற்ற இயல் சட்டங்கள், வணிகர் குழு... இவற்றை எல்லாம் அர்த்த சாஸ்திரம் தெரிவிக்கிறது...’’

ராஜ்ஜிய மன்னர்களும் கசடற இவற்றைக் கற்றிருப்பார்கள். எதற்காகக் கேட்கிறீர்கள் வணிகரே..!’’