வரலாற்றுப் புத்தகங்களில் மட்டுமே நாம் கேள்விப்பட்ட இன்கா நாகரிகம் முதல் ஆஸ்திரேலியாவின் பவளப்பாறைகள் வரை இவரது கால்தடம் பதியாத இடங்களே இல்லை. காடுகள், மலைகள் என கடந்த 25 வருடங்களில் 66 நாடுகளைச் சுற்றிப்பார்த்துவிட்டார். அத்துடன் இவர் எழுதிய 400 பயணக் கட்டுரைகள் அவரது ஃபுட்லூஸ்இண்டியன்.

காம்(footlooseindian.com) என்ற வலைத்தளத்தில் நம்மை மிரட்டுகிறது. இதை ‘ட்ராவல் காட் மஸ்ட் பி கிரேசி (Travel God Must Be Crazy)’ எனும் புத்தகமாகவும் பதிப்பித்திருக்கிறார். இன்று பெங்களூருவில் உள்ள ராஜாராமண்ணா மேலாய்வு நிறுவனத்தில் பேராசிரியையாக இருக்கிறார். 70 வயதான சுதாவை அலைபேசியில் பிடித்தோம்.

இந்தக் கருத்தரங்கை ஒரு காரணமாக வைத்து எனது பயணத்தை ஆரம்பித்தேன். ஒரு மேப்பை வைத்துக்கொண்டு கருத்தரங்கு நடக்கும் இடத்துக்குப் பக்கத்திலுள்ள ஊர்களுக்கு விசிட் அடிப்பேன். அந்தப் பயண அனுபவங்களைக் கட்டுரையாக எழுதி இதழ்களுக்கு அனுப்புவேன். கூடவே எனது ஃபுட்லூஸ்இண்டியன்.

காம்(www.footlooseindian.com) வலைத்தளத்தில் புகைப்படங்களுடன் அக்கட்டுரைகளைப் பதிவேற்றுவேன்...’’ என்கிற சுதா, ஸ்பெயின் கிராண்டாவுக்குச் சென்றால் அங்கிருந்து ஆப்பிரிக்காவின் மொரோக்கோ வரை சென்றுவிட்டுத்தான் சொந்த ஊருக்குத் திரும்புவார். ‘‘மனிதனின் கால் தடங்களே படாத காடு, மலை, பாலைவனங்களைத்தான் பயணம் செய்ய தேர்ந்தெடுப்பேன். இதை சாகசப் பயணம் என்பார்கள். இப்படி சுமார் 66 நாடுகளுக்குச் சென்றிருக்கிறேன். அதுவும் தனியாளாக...’’ என்ற சுதா, தான் பயணித்த அரிய இடங்களைக் குறித்துப் பகிர்ந்தார்.

மூன்று பேர் சேர்ந்து மலை உச்சிக்குச் சென்றோம். மேலே போகப்போக ஆக்சிஜன் அளவு குறையும். மெதுவாகத்தான் செல்ல வேண்டும். லடாக் மாதிரியான மலை உச்சி அது. அங்கு போய்விட்டால் அது பாலைவனம் போலத் தோன்றும். அங்கே ஒரு புல், பூண்டுகூட முளைக்காது.

இந்த இடம் புத்த சன்னியாசிகளுக்கு ஒரு பிரசித்தி பெற்ற இடமாகத் திகழ்கிறது. இந்த உச்சிக்குச் சென்று வருவது தியானம் போன்றது. துணிச்சலும், மனதிடமும் இருப்பவர்களால் தான் உச்சிக்குச் சென்று திரும்ப முடியும்...’’ என்கிற சுதா, 15ம் நூற்றாண்டில் ரஷ்யாவிலிருந்து இந்தியாவுக்கு நதி மூலமாக வந்த நிகிடின் என்பவரின் நீர்த் தடத்தில் பயணித்த அனுபவங்களை விவரித்தார்.