சாதிப் பிரச்னையை பேசியிருக்கோம்... பெர்லின் ஃபிலிம் பெஸ்டிவல்ல விருது வாங்கியிருக்கோம்... கமர்ஷியலா எடுத்திருக்கோம்!

திரைப்பாடல்களில் கிராமத்து மண்வாசனையை சாரலும் தூறலுமாகக் கொண்டு வருபவர் ஏகாதசி. ‘குட்டிப்புலி’யில் ‘ஆத்தா ஓஞ்சேல...’, ‘ஆடுகள’த்தில் ‘ஒத்த சொல்லால...’, ‘அசுர’னில் ‘கத்திரிப் பூவழகி...’, ‘சண்டக்கோழி 2’ல் ‘கம்பத்துப் பொண்ணு...’, ‘செம’வில் ‘உருட்டுக்கண்ணால...’ என பல ரசனை மின்னும் இருநூறுக்கும் மேற்பட்ட பாடல்களை எழுதியவர், எழுதிவருபவர்.

‘கொஞ்சம் வெயில் கொஞ்சம் மழை’ மூலம் இயக்குநராக அவதாரம் எடுத்த ஏகாதசி, இப்போது நீண்ட இடைவெளிக்குப் பின் ‘அருவா’ என்ற படத்தை இயக்கியிருக்கிறார். இதை ‘திமிரு’தருண்கோபி தயாரித்திருக்கிறார். பெர்லினில் நடந்த விழா ஒன்றில் ‘சிறந்த சமூகப் படம்’ என்ற விருதையும் அள்ளியிருக்கிறது ‘அருவா’.

‘‘சின்ன வயசுல இருந்தே கவிதைகள் எழுதுவேன். அப்புறம், தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர் சங்கத்துக்கு நாடகங்களும், மேடைப்பாடல்களும் எழுதிருக்கேன். சினிமால இயக்குநராகணும்னு சென்னைக்கு வந்தேன். இங்க எனக்கு பாட்டும் எழுதத் தெரியும்னு யார்கிட்டயும் சொல்லலை. ஏன்னா, அறிவுமதி,கலைக்குமார், நா.முத்துக்குமார்னு பலரும் இயக்குநர் ஆக நினைச்சவங்க.

ஆனா, சூழ்நிலை காரணமா அவங்க பாடலாசிரியர் ஆனதால அவங்களால திரைப்படங்களை இயக்க முடியாமயே போயிடுச்சு. அதே நிலைமை எனக்கும் வரக்கூடாதுனு இருந்தேன். ஆனா, நான் எழுதின மேடைப்பாடலே எனக்கான டெமோவாகி, பாடல் எழுதும் வாய்ப்பை தேடிக் கொடுத்திடுச்சு! என் இலக்கில் நான் தெளிவா இருந்ததால, இயக்குநராகவும் முடிஞ்சது.

ஏழெட்டு வருஷ இடைவெளிக்குப் பின் இப்ப ‘அருவா’ எடுத்திருக்கேன். பாடல் எழுதுறதையும் தொடர்றேன். ரெட்டைக் குதிரை சவாரி சிரமம்தான். ஆனா, இதுவும் பழகிடுச்சு. இப்ப ‘சூரரைப் போற்று’ உட்பட ஒரு டஜன் படங்களுக்குப் பாட்டு எழுதிட்டிருக்கேன்...’’ அழுத்தம் திருத்தமாகப் பேசுகிறார் இயக்குநர் ஏகாதசி.

எப்படி உருவாச்சு இந்தப் படம்?

இயக்குநரும் நடிகருமான தருண்கோபிகிட்ட நான் உதவியாளரா ஒர்க் பண்ணியிருக்கேன். அந்த டைம்லயே இந்த ‘அருவா’ கதையை சொல்லியிருக்கேன். என்னோட முதல்படமா இந்தப் படத்தை நான் பண்ணுவேன்னு அவர் நினைச்சிருக்கார். அதுக்கான வாய்ப்பு அமையல. சில ஹீரோக்கள்கிட்டேயும் இந்தக் கதையைச் சொல்லியிருக்கேன். இந்தக் கதையில் சாதி ரீதியான பிரச்சினைகள் இருக்கறதால, அவங்க பின்வாங்கினாங்க.
சமீபத்துல தருண்கோபியை சந்திச்சப்ப, ‘என்னாச்சு உங்க முதல் கதை’னு கேட்டார். யாருமே அதைத் தயாரிக்க விரும்பலைனு சொன்னேன்.

அது அவர் மனசை பாதிச்சிடுச்சு. ‘சமூக அக்கறையோடு உள்ள இந்தக் கதையை நானே தயாரிக்கறேன் ஏகாதசி’னு முன்வந்து தயாரிச்சிருக்கார்.  
படம் ரெடியாகிடுச்சு. இடையே, ஜெர்மன்ல நடந்த பெர்லின் ஃபெஸ்டிவல்ல ‘சிறந்த சமூக அக்கறைக்கான’ படமா கௌரவமான ஒரு விருதும்
வாங்கியிருக்கோம்.

இது அவார்ட்டு ஃபிலிமா?

இல்ல. இயல்பும் யதார்த்தமும் மின்னும் கதை இது. அதை கமர்ஷியல் பேட்டர்ன்ல சொல்லியிருக்கேன். ‘அருவா’ங்கற டைட்டிலுக்குக் கீழே, ‘கையில் எடுத்தவருக்கெல்லாம் சொந்தம்’னு முக்கியமான ஒரு கேப்ஷனும் போட்டிருக்கேன். ஒரு சமூகம் இன்னொரு சமூகத்துகிட்ட எவ்ளோ காலம்தான் மிதியை தாங்கிக்கிட்டு இருக்க முடியும்? காலகாலமாக நடக்கற ஒரு பிரச்னையை தொட்டிருக்கேன். இன்னிக்கு எவ்வளவோ டெக்னாலஜி இருக்கு. ஆபரேசன் பண்ணாம லேசர் மூலமா பண்ண முடியுது. பல தொழில்நுட்பங்கள் ஆச்சரியமூட்டுது.