யானைகளுக்காக ஒரு சுடுகாடு!

‘‘மனுசன் செத்தா ஊருக்கு ஊர் சுடுகாடு, இடுகாடு எல்லாம் இருக்கு. ஒண்ணு புதைச்சுடுவாங்க. இல்ல எரிச்சுடுவாங்க. மிருகங்கள் செத்தால்? ப்பூ அதில் என்ன சந்தேகம்! அங்கங்கே காலியிடம் எங்கே இருக்கோ அங்கே புதைச்சுடுவாங்க. சரி, பெரிய யானைகள் செத்தால்? அது மட்டும் என்னவாம். அங்கங்கே எங்கே இடம் இருக்கோ அதுக்கு ஏற்ற மாதிரி குழி தோண்டி, உறுப்புகளை வெட்டிப் புதைச்சுடுவாங்க. இல்லே, அங்கேயே டன் கணக்கில் விறகுகளை அடுக்கி எரிச்சுடுவாங்க!’’ இப்படி சொல்பவர்களுக்கெல்லாம் அப்படி இல்லை என்று தெரிவிக்கிறது இந்த ஒளியங்கடவு காட்டுப்பகுதியில் கிடக்கும் சாம்பல்.

அடர்ந்த வனப் பகுதியான இதற்கு சற்றுத் தள்ளி இருக்கிற நடுப்பதி என்கிற ஊர் மலைமக்கள் இதை யானைகளின் சுடுகாடு என்றுதான் சொல்லுகிறார்கள்.அதுவும் கேரள மாநிலத்தில் எங்கே யானைகள் செத்தாலும் அவை பெரும்பாலும் இங்கேதான் கொண்டு வரப்படுகிறது. விறகுக்கட்டைகள், எரு மற்றும் டயர்கள் அடுக்கி எரிக்கப்படுகிறது. கேரள - தமிழக எல்லையான வாளையாறு மலபார் சிமெண்ட் ஆலையைக் கடந்து இரண்டு கிலோமீட்டர் கடந்தால் எட்டுவது நடுப்பதி. பழங்குடி கிராமம். இங்கிருந்து மேற்கே 2 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளது இந்த ஒளியங்கடவு.  

நடுப்பதியிலிருந்து செல்லும் பாதையே கொஞ்சம் அச்சமூட்டுவதாய் இருந்தது. அந்தளவுக்கு காடு. ‘‘இதற்குள் யானை, சிறுத்தை, கரடி, மான் எல்லாம் உண்டு...’’ என்று சொல்லிக் கொண்டே வந்தார் நம்மை அழைத்துச் சென்றவர். குறிப்பிட்ட இடம் சென்றதும் சாலையை விட்டு சற்றே தள்ளி முப்பது அடி விட்டத்தில் வட்டமாய் குவிந்து கிடந்தது சாம்பல். அதில் சிறு, சிறு கம்பிகள், சாம்பல்பூத்த நிலையில் சில எலும்புகள்.

‘‘சுருள் சுருளாய் இத்தனை கம்பிகள் இருக்கிறதே. இது செத்த யானையைக் கொண்டு வரும்போது கட்டியிழுத்து வந்ததா?’’ என்று கேட்டால், ‘‘மரங்களை அடுக்கி யானையை எரிக்கும்போது எளிதில் தீப்பற்ற டயர்களைப் பயன்படுத்துவார்கள். அதுவே டன் கணக்கில் இருக்கும். அதில் இருந்த கம்பிகள்தான் இவை!’’ என்றார் நம்முடன் வந்த சோமசுந்தரம்.

‘‘இது கேரளப் பகுதி. இங்கே யானைகளைக் கொண்டு வந்து எரிக்கிறதுக்குப் பின்னால ஒரு வரலாறும் உண்டு. வடசேரி மன்னாடியார் காலத்தில், அதுக்கு முந்தைய ராஜா காலத்தில் எல்லாம் இங்கே யானைகள் நிறைய இருந்திருக்கு. அதைப் புடிச்சு நிறைய விற்றிருப்பதாகச் சொல்லுவாங்க. அதுக்கெல்லாம் அகழி வெட்டி பிடிக்கற ஆள்காரங்க அந்தக் காலத்தில் இங்கேதான் இருந்திருக்காங்க. அப்ப இங்கே யானைகள் எரிக்கறதும் உண்டுன்னு எங்க தாத்தா காலத்துல சொன்னதுண்டு.