ஆண்டாண்டுகளாக, நாம் நம்மை ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள பல உணவுகளை விரும்பிச் சாப்பிடுகிறோம். குறிப்பாக குழந்தைகளுக்கு கொடுக்கிறோம். கீரைகள், பாதாம், மஞ்சள், பீர்க்கங்காய், விதை வகைகள், தானியங்கள் போன்றவை ‘சூப்பர் ஃபுட்ஸ்’ என போற்றப்படுகின்றன. 

ஆனால், இவைகளுக்குள் மறைந்து இருக்கும் ஓர் அபாயகரமான சக்திதான் - ஆக்சலேட் (Oxalate). இதுகுறித்துதான் உயிரியல் வல்லுனரும் டயட் நிபுணருமான சாலி கே.நார்டன் தனது புத்தகமான ‘டாக்சிக் சூப்பர் ஃபுட்ஸ்’ (Toxic Super foods) மூலம் எச்சரிக்கிறார்.

தாவரங்கள் தங்களை பாதுகாத்துக் கொள்ள இயற்கையாகவே கொண்டுள்ள ஒரு வேதியியல் ஆயுதம் இது. 

அதாவது விலங்குகளுக்கு பற்கள், கொம்புகள், நகங்கள் போல இது தாவரங்களுக்கான பாதுகாப்பு கவசம்.ஆக்சலேட் இரண்டு வகைகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. மூல ஆக்சலிக் அமிலம்; ஆக்சலேட் உப்புகள். இவை தாவரங்களில் கால்சியம், இரும்பு, மெக்னீசியம் போன்ற கனிமங்களுடன் இணைந்து மெதுவாகக் கரையக் கூடிய கிரிஸ்டல்களாக உருவாகின்றன.

நாம் ஆக்சலேட் அதிகம் உள்ள உணவுகளை உண்ணும்போது, சத்துகள் குடலிலேயே உறிஞ்சப்படாமல் கழிவாக வெளியேறலாம்.ஏற்கனவே உட்கொள்ளப்பட்ட ஆக்சலேட்களால் குடல் சுவர் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் நிலையில், மேலும் ஆக்சலேட் அதிகமாக உறிஞ்சப்படுகிறது. இதுதான் சிறுநீரக கற்கள் உருவாவதற்கு முக்கிய காரணியாகிறது.

ரத்த ஓட்டத்தில் கலந்து, மூட்டு, தசை, நரம்பு, மூளை மற்றும் தோல் உள்ளிட்ட திசுக்களில் படிகங்களாக சேமிக்கப்படும்.மூட்டு வலி, நரம்பியல் பிரச்னைகள், சோர்வுத் தன்மை, தலை வலி , மன அழுத்தம், மூளை மந்தம் போன்றவை ஏற்படுகின்றன. மட்டுமல்ல, குடல் சுவர்களில் பாதிப்பு, துளைகள் உண்டாகலாம்.

ஆனால், ஏற்கனவே அதிக அளவிலான ஆன்டிபயாடிக் பயன்பாடு, மோசமான உணவுகள் மற்றும் வாழ்வியல் ஆகியவை இந்த நுண்ணுயிரிகளை பெரும்பாலும் அழித்துவிடுகின்றன அல்லது குறைத்து விடுகின்றன.குறிப்பாக, பிரசவத்திற்கான அறுவை சிகிச்சை, பாட்டில் பால், அதிக ஸ்டெரிலைசேஷன் போன்றவை  இந்த நன்மை செய்யும் நுண்ணுயிரிகளை அழித்து விடுகின்றன.

இருக்கின்றன. முட்டை, மீன், இறைச்சி, வெள்ளரிக்காய்,பீன்ஸ் வகைகள் (சில), பப்பாளி, குருமணி இலை, கோஸ்... ஆகியவற்றில் ஆக்சலேட் குறைவாக உள்ளன.

அதிகம் ஆக்சலேட் உள்ள பொருட்களை எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது என்றில்லை. அவற்றை தினந்தோறும் அதிக அளவில் எடுத்துக்கொள்ளாமல் குறிப்பிட்ட அளவில் எடுத்துக்கொள்ளலாம்.