சரித்திர நாவல்களின் ஜாம்பவானாகத் திகழ்ந்தவர் எழுத்தாளர் சாண்டில்யன். இன்றும் கூட அவரை சிலாகிக்காதவர்களே இல்லை. அவரது நாவல்கள் இன்றும் ஹாட் சேல்தான். கல்கியின்‘பொன்னியின் செல்வனை’ பேசுபவர்கள் சாண்டில்யனின் ‘கடல்புறா’வையும், ‘கன்னி மாட’த்தையும், ‘யவன ராணி’யையும் பேசிவிட்டே நகர்வார்கள்.அந்தளவுக்கு பிரம்மாண்டத்தை நாவல்களில் காட்டியவர். அவரின் சரித்திர நாவல்கள் ஒவ்வொன்றும் மாஸ்டர்பீஸ் ரகம். சுமார் ஐம்பது வரலாற்றுப் புதினங்களைத் தமிழ் வாசகர்களுக்கு அள்ளித் தந்திருக்கிறார்.

‘‘இந்த வீடு தாத்தாவுடையது. நூறு ஆண்டுகள் பழமையானது. தாத்தாவுக்குப் பிறகு அப்பா பராமரிச்சார். அவருக்குப் பின் இந்த வீடு ரொம்ப சிதலமடைஞ்சதால 1996ல் நானும் அண்ணனும் இடிச்சிட்டு வீடுகள் கட்டினோம்...’’ என நினைவுகளைப் பகிர்ந்தார் பேராசிரியர் கிருஷ்ணன்.  ‘‘முதல்ல இந்த வீட்டை தாத்தா, அப்பாவின் நினைவா அப்படியே பராமரிக்கலாம்னு இருந்தோம். ஆனா, ரிப்பேர் செய்ய முடியாதுனு சொல்லிட்டாங்க.

ஏன்னா, இந்த வீட்டை சுண்ணாம்புக் காரை, செங்கல் கொண்டு கட்டியிருக்காங்க. அதை மறுபடியும் புதுப்பிக்க ஆட்கள் இருப்பாங்களானு தெரியலன்னாங்க. அதனால, புதுசா கட்ட வேண்டிதாகிடுச்சு...’’ என்கிற பேராசிரியர் கிருஷ்ணன், சாண்டில்யனின் வாழ்க்கையை சுருக்கமாகச் சொன்னார்.

அப்பா சின்ன வயசுலயே சமஸ்கிருதம், தமிழ் ரெண்டு இலக்கியங்களையும் கத்துக்கிட்டார். பிறகு தாத்தாவுக்கு சென்னைக்கு டிரான்ஸ்பர் ஆகுது. இங்க சைதாப்பேட்டையில் மாடல் ஸ்கூல்ல சேர்றார். அப்பதான் தாத்தா இந்த வீட்டைக் கட்டினார். அப்புறம், அப்பா திருச்சி செயிண்ட் ஜோசப் கல்லூரியில் இன்டர்மீடியட் படிக்கிறார்.

அதனால படிப்பை விட்டுட்டார். இறுதித் தேர்வு எழுதினாரானு தெரியல. அதைப்பத்தின தகவல்கள் இல்ல. ஆனா, திருச்சியில் படிக்கிறப்ப நிறைய விஷயங்களைக் கத்துக்கிட்டு இருக்கார். அதை கோல்டன் இயர்ஸ்னு எங்ககிட்ட சொல்வார். அப்புறம் அவருக்கு ஜர்னலிசத்துல ரொம்ப ஈடுபாடு வந்திடுச்சு. குறிப்பா கதை எழுதுறதுல அதீத ஆர்வம் ஏற்பட்டுச்சு. 

‘‘அந்தக் காலத்துல ‘தி இந்து’, ‘மெட்ராஸ் மெயில்’ ஆகிய இரண்டையும்தான் பத்திரிகைகளா பார்த்திருக்காங்க. ஐகோர்ட் ரிப்போர்ட், கவர்னர் ரிப்போர்ட் எல்லாம் ஆங்கிலப் பத்திரிகைகளுக்கே முன்னுரிமை தந்தாங்க.

அதை அப்பாதான் பிரேக் செய்தார். தமிழ் நிருபர்களுக்கும் முன்னுரிமை அளிக்கணும்னு வாதாடியிருக்கார். அடுத்து, இந்தி ரொம்பத் திணிக்கப்பட்டிருக்கு. அதையும் அப்பா குறிப்பிட்டு இருக்கார். இந்தி ஆதிக்கம் பலமாக இருந்ததுனு சொல்றார். மகாத்மா காந்தி சென்னை வந்தப்ப ஆங்கிலம் தெரிந்தவர்கள் கூட இந்தியில் பேசியிருக்காங்க.

பிறகு ‘ஹிந்துஸ்தான் டைம்ஸ்’ பத்திரிகையின் நிருபராக சில காலம் இருந்தார். அப்பாவுக்கு தமிழ், ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம் மூணுமே நல்லா தெரியும். மூன்றிலும் புலமை வாய்ந்தவர். இடையில்,  சினிமாவில் கோலோச்சினார். வி.நாகையா, பி.நாகிரெட்டி அவங்கெல்லாம் ரொம்ப குளோஸா இருந்தாங்க. ராம்நாத் இயக்குநரா இருந்த ‘சுவர்க்க சீமா’ படத்திற்கு திரைக்கதை எழுதினார்.

அப்பா கடைசி ஆறு மாதங்கள் ஸ்ட்ரோக்ல படுத்திருந்தார். செப்டம்பர் 11ம் தேதி 1987ல் மறைந்தார்...’’ என வேதனையாகக் குறிப்பிடுகிறார் கிருஷ்ணன்.  ‘‘இந்த வீட்டைச் சுற்றிலும் அப்ப மரங்கள் நிறைய இருந்தது. பின்புறம் பலா, வாழை, சப்போட்டா, பப்பாளி, தென்னைனு பெரிய தோட்டம் வச்சிருந்தோம்.

அதை அப்பாதான் பராமரிச்சார். அவருக்குத் தோட்ட வேலை ரொம்பப் பிடிக்கும். வாசல்ல பன்னீர் மரமும், பாரிஜாதமும் இருக்கும். இப்ப பாரிஜாதம் மரம் மட்டும் வச்சிருக்கோம். அந்த டேபிள்ல உட்கார்ந்துதான் எல்லா நாவல்களும் எழுதினார்.