தீபாவளி... எல்லோரும் கொண்டாடும் பண்டிகை. பட்டாசு, இனிப்பு, விருந்து என ஆனந்தம் நிறைந்த அமர்க்களம். இது நமக்கெல்லாம் தெரிந்த விஷயம். ‘இதில் புதிதாக பேசுவதற்கு என்ன இருக்கிறது?’ என்று நீங்கள் கேட்பது இயல்பு. 

ஆனால், நம்மில் பலருக்கு தெரியாத ஒரு சுவாரசியமான பக்கம் இருக்கிறது.ஆம். நம்மிடையே இயல்பான வாழ்க்கை வாழ முடியாத பலர் இருக்கிறார்கள். அவர்களில் ஒரு பகுதி சிறைக் கைதிகள். 

தண்டனைக்காகவோ, விசாரணைக்காகவோ சிறையில் அடைக்கப்பட்டுள்ள இவர்களுக்குப் பண்டிகை என்றால் என்ன அர்த்தம்? அவர்களும் தீபாவளி, பொங்கல் போன்ற பண்டிகையைக் கொண்டாட முடியுமா? சட்டம் அதை அனுமதிக்கிறதா? இந்தக் கேள்விகளுக்கு விளக்கமாகப் பதில் அளிக்கிறார் திரைப்பட இயக்குநர் அனீஸ்.

‘திருமணம் எனும் நிக்காஹ்’ திரைப்படத்தை இயக்கியவர் இவர். தற்போது சசிகுமார் மற்றும் சிறைக் கைதிகள் நடிக்கும் ‘பகைவனுக்கு அருள்வாய்’ என்ற படத்தை இயக்கியுள்ளார். தவிர, சிறைக் கைதிகளின் வாழ்க்கையை ஆய்வு செய்து முனைவர் பட்டம் பெற்றிருக்கிறார்.

2014ம் ஆண்டு நான் இயக்கிய ‘திருமணம் எனும் நிக்காஹ்’ வெளியானது. அடிப்படையில் நான் தியேட்டர் ஆர்ட்ஸ் மாணவன். 

புதுச்சேரி சங்கரதாஸ் சுவாமிகள் கல்லூரியில் நாடகக் கலையில் எம்.ஏ., எம்.ஃபில் முடித்துள்ளேன்.சினிமாவில் என்னுடைய பயணம் நாசர் சாரிடம் உதவி இயக்குநராக ஆரம்பமானது. 2000ம் ஆண்டு மோகன்லால் சார் நடித்த ‘பாப்கார்ன்’ படத்தை நாசர் சார் இயக்கினார். அப்போது மோகன்லால் சார் தில்லியில் நடத்திய ஒரு நாடக நிகழ்ச்சியில் கலந்துகொண்டார்.

அந்த நிகழ்வில் பல்வேறு நாடகக் குழுக்கள் கலந்து கொண்டன. ஒரு நாள் மிகவும் கடுமையான பாதுகாப்புடன் ஒரு நாடகம் நடந்து கொண்டிருந்தது. ‘சிறப்பு விருந்தினர்கள் வருகிறார்களா’ என்ற கேள்வி எழுந்தது. 

ஆனால், நிகழ்ச்சி முடிந்த பிறகு, அதில் நடித்தவர்கள் அனைவரும் பெங்களூரு சிறைக் கைதிகள் எனத் தெரிந்தது.அந்தத் தகவல் என்னை பெரும் அதிர்ச்சியடையச் செய்தது. சிறைவாசிகள் கலை நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்பது - அதுவே அவர்களுடைய வெளிப்பாடாக இருப்பது - எனக்குப் புதிதாகத் தோன்றியது. அதுவே அவர்களின் மனநிலையைப் பற்றி ஆழமாக அறியவேண்டும் என்ற ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தியது.

முதன்முறையாக பெங்களூரிலுள்ள - ஜெயலலிதா கைதியாக இருந்த - பரப்பன அக்ரஹாரா சிறைக்கு ஆய்வுக்காகச் சென்றேன். அப்போது நாடகத்தில் நடித்த சில கைதிகளை நேரில் சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அவர்களிடம் பேசும்போதுதான் இதை திரைப்படமாக்க வேண்டும் என்ற விதை விழுந்தது.

நான் பார்த்ததில், திருவிழாக்கள் கைதிகளுக்கு தற்காலிக மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்கலாம்; ஆனால், கலை அவர்களை உள் மனதளவில் மாற்றுகிறது. அந்த நாடக நிகழ்ச்சியின் நிறைவு விழாவில் ஒரு கைதி, ‘நீதிமன்றமும், சிறைச்சாலையும், தண்டனையும் எங்களை மாற்றவில்லை; ஆனால், இந்தக் கலை எங்கள் மனதை மாற்றியது...’ என்று சொன்னது மனதில் பதிந்தது.

சிறை வாழ்க்கையில் உள்ளவர்களை இரண்டு பிரிவாகப் பார்க்கலாம். தண்டனைக் கைதிகள் மற்றும் விசாரணைக் கைதிகள்.விசாரணைக் கைதிகள் வழக்கு முடியும் வரை சிறையில் இருப்பவர்கள். 

அவர்களுக்கு ஜாமீன் கிடைத்தால் வெளியே செல்லலாம். ஆனால், தண்டனைக் கைதிகள் - அதாவது குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டு பல மாதங்கள் அல்லது பல வருடங்கள் தண்டனை அனுபவிப்பவர்கள் மனதளவில் பல்வேறு மாற்றங்களைச் சந்திப்பார்கள். 

உதாரணமாக, ஒருவரின் திருமண நாள் அல்லது பிறந்த நாள் வந்தால், அதிகாரிகளின் அனுமதியுடன் வண்ண உடை அணிய அனுமதி அளிக்கப்படும். இது ஒரு சிறிய விஷயம். ஆனால், அவர்களுக்கு அது மிகப் பெரிய மகிழ்ச்சி. சிறை விதிமுறைகள்படி சீருடை (வெள்ளை உடை) அணிதல் கட்டாயம். 

ஆனால், தங்கும் அறைகளில் இருக்கும்போது கைலி, பனியன் போன்ற வசதியான ஆடைகளை அணியலாம்.அதிகாரிகள் அழைக்கும் நேரத்தில் அல்லது குடும்பத்தினரைச் சந்திக்கும் போது சீருடை அணிய வேண்டும். அதுவே சிறை ஒழுங்கு.சுருக்கமாகச் சொன்னால், சிறைவாசிகளின் மனநிலை ஆரம்பத்தில் சிதைந்திருந்தாலும், ஒழுங்கு, கலை, மற்றும் மனித உறவு அவர்களை மீண்டும் நம்பிக்கையோடு வாழச் செய்கிறது.

முடியும். அவை மிகுந்த உற்சாகத்துடன் கொண்டாடப்படுகின்றன. சிறைகளில் கிறிஸ்துமஸ், பொங்கல், தீபாவளி போன்ற முக்கிய பண்டிகைகள் அனைத்தும் வெகு விமரிசையாக நடைபெறும்.

இங்கே இரண்டு முன்னாள் சிறைத்துறை தலைவர்களைச் சொல்லியே ஆகவேண்டும். நட்ராஜ் சார் மற்றும் சைலேந்திர பாபு சார். அவர்கள் பொறுப்பில் இருந்தபோது, பண்டிகை நாளன்று அல்லது அதற்கு அடுத்த நாள் கைதிகளின் குடும்பத்தினரை நேரடியாகச் சந்திக்க அனுமதி அளித்தனர். சில சமயங்களில் சிறை அறை வரை குடும்பத்தினர் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டது.

உண்மையில், குற்றம் செய்யும் குணத்துக்கும், கலை உருவாக்கும் குணத்துக்கும் இடையே மிகச் சிறிய வித்தியாசம் தான் உள்ளது. இரண்டிலும் கற்பனை தேவை. குற்றம் செய்வதற்கும் கற்பனை தேவை; கலை உருவாக்குவதற்கும் அதே கற்பனை தேவை.

அந்தக் கற்பனையை தவறான வழியிலிருந்து நல்வழிக்கு திருப்பினால், அவர்கள் கலைஞர்களாக மாறுகிறார்கள். அதனால்தான் நான் கதையை மட்டும் எடுக்காமல், அவர்களையே படத்தில் நடிக்க வைக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன்.

2019ல் சில கைதிகள் விடுதலையானார்கள். அவர்களுக்கு நான் சிறையில் இருக்கும் போதே நாடகம், இசை, இலக்கியம் போன்ற கலை பயிற்சிகளை அளித்திருந்தேன். 

அதே டீமை நடிக்க வைத்துள்ளேன்.ஜிப்ரான் இசையில் பாடல்கள் பிரமாதமாக வந்துள்ளன. சிறை வளாகத்தில் இருந்தபடியே ஒரு பாடலை கம்போஸ் செய்துள்ளார். இந்திய சிறை வரலாற்றில் இது முதல் முறை என்று சொல்லலாம்.அந்தப் பாடலைப் பாடியவர்களும் சிறை இல்லவாசிகளே. சிறைச் சூழலை மையமாகக் கொண்ட ‘சிறை கானா...’ பாடல் ரசிகர்களிடையே பேசப்படும். 4 மங்கீஸ் ஸ்டூடியோ தயாரித்துள்ளது.