கொரோனா காலத்திலும் முன்களப் பெண் பணியாளார்களை அலட்சியப்படுத்தும் ஒன்றிய அரசு!

ஏற்கெனவே அதிகப் பணிச்சுமை, குறைவான பணியாளர்கள், குறைவான வளங்கள் எனத் தடுமாறிக்கொண்டிருக்கும் இந்திய மருத்துவ அமைப்பு இந்த கொரோனாவால் கடுமையான நெருக்கடியைச் சந்தித்துக்கொண்டிருப்பது ஓர் அவலமான உண்மை. இந்த கொரோனாவால் இந்தியா முழுதுமே உள்ள பல்வேறு துறை சார்ந்த பெண் முன்களப் பணியாளர்களுக்கு அரசின் பல்வேறு திட்டங்களில் பங்கேற்று பணிபுரிவதற்கான வாய்ப்பு என்னவோ கணிசமாக அதிகரித்திருக்கிறதுதான். இவர்கள் இந்தியாவை கொரோனாவின் கோரப்பிடியிலிருந்து மீட்க கடுமையாகப் போராடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ஆனால், இப்படிப் பணியாற்ற வந்த பெரும்பான்மை பெண் முன்களப் பணியாளர்களை தன்னார்வலர்களாகத்தான் கருதுகிறார்களே அன்றியும் அரசு ஊழியர்களாக மக்களோ அரசோ கருதுவதில்லை என்பது இன்னொரு எதார்த்தம். மாதச் சம்பளத்துக்கு பதிலாக பலருக்கும் மதிப்பூதியம் அல்லது பணி சார்ந்த ஒப்பந்தத் தொகையே பெரும்பாலும் வழங்கப்படுகிறது. இவையும் மிகச் சொற்பத் தொகையே என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கடந்த மார்ச் 2020ல் கொரோனாவின் கோரப்படி இறுகத் தொடங்கியதுமே இந்தப் பெண் முன்களப் பணியாளர்கள் களமிறங்கினார்கள். இவர்கள் சேவை சர்வேக்கள் எடுப்பது, வீடுதோறும் சென்று கொரோனா விழிப்புணர்வில் ஈடுபடுவது, கொரோனாவால் பாதிக்கப்பட்டவர்களைக் கண்டறிவதில் அரசுக்கு உதவுவது, கொரோனா பரிசோதனைகள் நடத்துவது, டேட்டாக்களை தொகுப்பது, ஆன்லைனில் அப்டேட் செய்வது எனப் பலதரப்பட்டதாக இருந்து வருகிறது.

நகரங்களில் மட்டுமல்லாது கிராமப்புறங்களிலும் கொரோனாவால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தால் சிகிச்சை கிடைக்க உதவுவது முதல் வராமல் தடுக்க போடப்படும் தடுப்பூசி கிடைக்க உதவுவது வரை இவர்கள் செய்துகொண்டிருக்கும் முன்களப் பணி தன்னலம் கடந்த அற்புதமான மானுட சேவை.அங்கீகரிக்கப்பட்ட சமூக சுகாதாரக் களப்பணியாளர்கள் (ASHA), அங்கன்வாடி பணியாளர்கள், ஒருங்கிணைந்த குழந்தை வளர்ச்சிப் பணிகள் திட்ட (ICDS) பணியாளர்கள், துணை செவிலியர்கள் (ANMs) போன்றோர் இந்தியா முழுதுமே இந்த கொரோனா காலத்தில் பணிச்சுமையால் தள்ளாடுபவர்களாகவும் மறுபுறம் மிகச் சொற்பத் தொகையே ஊதியமாகப் பெறுபவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள் என்கின்றன சமீபத்திய களப்பணி ஆய்வுக் கட்டுரைகள்.