அந்தப் பேருந்தில் நான் ஏறி அமர்ந்தபோது மிக மென்மையான தூறல் தொடங்கி இருந்தது. எந்த ஒரு அவசரமும் இல்லாததால் என்னால் அந்த சாரலை ரசிக்க முடிந்தது. எவ்வளவோ நாட்கள் ஆகிவிட்டது இப்படி டவுன் பஸ்சில் தனியாய் அமர்ந்து.

பளபளப்பான சில்வர் வண்ணத்தில் பச்சையோ, சிவப்போ, நீலமோ,எதோ ஒரு நிறத்தில் ஜரிகை கட்டியது போன்ற வெளிப்புறமும், நிறைய இடம் விட்டு சின்னச் சின்ன சீட்டுகள் அமைந்த உள்புறமும் கொண்ட இந்த பேருந்துகள் மேல் சின்ன வயதிலிருந்தே எனக்கு நிறைய பிடித்தம் உண்டு.  

சீட் கிடைத்து உட்கார்ந்தால் நன்றாக இருக்கும். அப்படி உட்கார வழி இல்லாமல் நின்று கொண்டே வந்தால் கூட ஏனோ அலுப்பே தெரியாது. வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே நிற்கும் கொஞ்ச நேரத்தில் இறங்க வேண்டிய நிறுத்தம் வந்து விடும். இந்த டவுன் பஸ்ஸுகள் பெரும்பாலும் ஊருக்குள்ளேதான் சுற்றும். திருநெல்வேலி ஒன்றும் அவ்வளவு பெரியது இல்லையே.