குகைக்குள் அவர்கள் எல்லோரும் உள்ளே ஓடி அடங்கி விட்ட நிலையில், மேலே ட்ரோனும் சில நொடிகளில் கடந்து விட்டதில், அதன் சப்தம் அடங்கிவிட, அதன்பின் மெல்ல வெளியே வந்தார் வாத்தியார்! போதிமுத்துவும், ஜல்லியும் கூட பின்னாலேயே வெளியில் வந்தனர்.“எங்கடா அந்த பரட்டா... எட்றா..?” என்றார் பலத்த குரலில்.

ஜல்லியும் பாலித்தீன் பையை அவர் முன் ஒரு பாறை மேல் வைத்தான். அப்படியே சாராயக் கேனையும் வைத்தான். வாத்தியார் வேகமாய் போய் ஓடை நீரில் கைகால் கழுவிக் கொண்டு அப்படியே முகத்திலும் தண்ணீரை வாரி அடித்துக் கொண்டு, தாடி, மீசையெல்லாம் தண்ணீர் ஒழுக்குடன் திரும்பி வந்தார்.

ஜல்லி தன் தலைப்பாகைத் துண்டை துடைத்துக் கொள்வதற்காக பதவிசாக நீட்டினான். வாத்தியாரும் முகத்தை நன்றாகத் துடைத்துக்கொண்டு அப்படியே கசங்கலாய் ஒரு பந்து போல துண்டை ஜல்லி வசம் தந்துவிட்டு, நல்ல பசிக்காரன் போல பரோட்டா பொட்டலத்தைப் பிரிக்கத் தொடங்கினார்.

போதிமுத்துவுக்கு அக்காட்சி நாக்கில் எச்சில் ஊற வைத்தது.பொட்டலத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தவனுக்குள் ஏராளமான கேள்விகள். அப்போது ஜல்லி வேகமாகப் போய் குகைக்குள் நுழைந்து ஒரு செம்புச் சொம்பை எடுத்து வந்து ஓடிப்போய் ஓடை நீரை முகந்து வந்து அள்ளி விழுங்கத் தொடங்கி விட்ட அவர் அருகில் வைத்துவிட்டு போதி முத்துவைப் பார்த்தான்.

போதிமுத்துவுக்கு அவர் செயல்பாடு எல்லாமே கொஞ்சம் முரட்டுத் தனமாகவே தெரிந்தது.‘ஆவ்வ்..!’  என்கிற ஒரு ஏப்ப சப்தம் அவரிடம் வெளிப்பட்ட நிலையில் பாறை ஒன்றின் மேல் போய் அமர்ந்தார். அமர்ந்த நிலை குக்குடாசனம் போல் மாறியது.மார்பில் செருமல்... திரும்ப ஏப்பம்..!“உம் அப்புறம்..?” என்றார் ஜல்லியை நோக்கி. அப்போது திரும்ப ட்ரோன் பறந்து வரும் சப்தம்.

இம்முறை கோபம் வந்தது வாத்தியாருக்கு.“தூத்தேறி பாஞ்சேத்..! இதே பொழப்பா போச்சு இந்த காட்டு போலீசுக்கு... முன்ன காடு முழுக்க நடந்து திரிஞ்சு எல்லாத்தையும் கண்காணிச்சாங்க. இப்ப இப்படி ஒரு இரும்புப் பூச்சியைப் பறக்கவிட்டு வேவு பாக்கறானுங்க. இதே பொழப்பா போச்சு இவனுங்களுக்கு...”என்றபடியே திரும்பவும் குகை நோக்கி ஓடி உள்ளே சுமாரான இருட்டில் ஒரு சாக்கு விரிக்கப்பட்டுக் கிடந்த இடத்தில் அப்படியே போய் காலை விரித்தபடி அமர்ந்து கொண்டார்.